వేయిన్నొక్క సంభాషణా శకలం

11/17/01
" ఏదో ఏదో చెప్పాలన్న కోరిక ఉండేది , ఉత్సాహం ; పూర్తిగా పోయినయ్యే ?"
నా ముఖం లోకి నేను చూసుకుంటూ లోయల్లో పడుతుంటే చేరుతున్న శిఖరాలు చాలవా ? ఇంక వేరే
ఉత్సాహం ఎందుకు ?
" అయితే ఈ లోయలూ శిఖరాలే నిన్ను చేర్చాల్సిన చోటు కు చేరుస్తాయనా ?"
చేరాలన్న చోటు అనేది ఒకటుందో లేదో తెలీదు అసలు.. ప్రస్తుతానికి మాత్రం ఈ రాతల్లో 'క్షణం'
ఏదో దొరుకుతున్నట్టుంది.
*****
ఏదో జరుగుతుందనీ జరగబోతోందనీ ముందుకు మునుముందుకు మానసిక రేపుల్లో తేలియాడే ఆలోచన ఆగిపోతే ? 'ఇప్పుడు ఉన్నది' అకస్మాత్తుగా ప్రకాశించడం మొదలవుతుంది. కాళ్ళూ, చేతులూ, ముఖమూ, కళ్ళూ ఎవరివో కొత్తగా అన్పిస్తాయి.