భవిష్యత్తు చెప్తున్న భవిష్యత్తు

10 June 04
1987 చందమామ లో (పాతికేళ్ళనాటి కథ శీర్షిక కింద) ఒక మంచి కథ.. రాజు గారి కొడుక్కి ఒక ఐంద్రజాలికుడివల్ల హీనయోగం ఉందని చెప్పేరుట పుట్టగానే జ్యోతీష్కులు. అబ్బాయికి మూడోఏడు రాగానే వచ్చాడు ఒక యువ ఐంద్రజాలికుడు ఇంద్రజాల ప్రదర్శన ఇవ్వటానికే - పాపం చెడ్డ ఉద్దేశాలు ఏమీలేవు కానీ రాజుగారు అనుమానించి వాణ్ణి చంపించి వేస్తాడు. ఆ విషయం ఆ కుర్ర ఐంద్రజాలికుడి తండ్రికి తెల్సి పగతో నాలుగేళ్ళ రాజ కుమారుణ్ణి కిడ్నాప్ చేసి పదహారేళ్ళు పెంచుతాడు. చివరికి ఆ అబ్బాయి ని రాజే చంపించేట్టుగా పరిస్థితి కల్పించాలని ఆ తండ్రి ఐంద్రజాలికుడి పధకం. సరే కధ ఏదో సుఖాంతమే చివరికి.
కానీ జ్యొతీష్కులు ఆ అబ్బాయి భవిష్యత్తు అలా చెప్పడం కూడా వాడి డెస్టినీ లో భాగమే అనిపించక మానదు.
అలా చెప్పినందువల్లే రాజు గారు ఆ కుర్ర ఐంద్రజాలికుణ్ణి చంపించాల్సి వచ్చింది. లేకపోతే అసలు ఏమీ అయి ఉండేది కాదేమో.
భవిష్యత్తు చెప్పడం అనే చర్య కూడా ఆ పొటెన్షియల్ పాసిబులిటీ ని నిజం చెయ్యడం లో ఒక భాగమే నేమో. కాల ప్రవాహపు ఈ ఒక్క క్షణం లో నేను అనే వాడిని ఇప్పుడు ఇక్కడ నిలబడి ఉంటే, ఇక్కడి నించి కొన్ని వేల ఈవెంట్స్ జరగడానికి అవకాశం ఉంది. మళ్ళీ ప్రతి ఒక్క సంఘటన అవతల లక్షల కాంబినేషన్లు .. వీటిల్లో మోస్ట్ లైక్లీ ఈవెంట్స్ ని ఎవడో ఊహిస్తున్నాడు.
ఇప్పటికే "నా" గతం లో ఉన్న జెనెటిక్ ప్రొపెన్సిటీ (జన్యు ప్రోద్బలం) వల్లనో లేక కార్మిక్ ప్రొపెన్సిటీ (కర్మ ప్రోద్బలం) వల్లనో అలా ప్రవర్తిల్లడానికి ఊతం ఇస్తున్నాడు.
***
"ముకుళ కరముల నాకు నే మోకరిలిన స్వీయవిశ్వాకార మగుపించనందా.. " (సిరివెన్నెల)